شکل صورت:
صورتهای عروسکی، پکه فیس و صورتهای استاندارد تفاوتهای اساسی دارند. نوع پوشش مو:
پوشش موی بلند، متراکم و ابریشمی از ویژگیهای بارز این نژاد است. رنگ چشم:
رنگهای آبی، مسی، سبز و دورنگ در گربههای پرشین دیده میشود. 
اندازه بدن:
گربههای پرشین معمولاً جثهای متوسط تا بزرگ دارند. رنگ مو:
تنوع رنگی بسیار زیاد است، از سفید یکدست تا مشکی، کرم، دودی و . . . . طول دم:
دم پرپشت و کوتاه، یکی دیگر از مشخصههای اصلی است. اندازه گوش:
گوشها کوچک و گرد هستند و با موهای بلند پوشیده شدهاند. شکل بینی:
بینی کوتاه و پهن، مخصوصا در نوع پکه فیس، مشهود است. ساختار استخوانی:
استخوانبندی قوی و عضلانی دارند. خلق و خو:
آرام، مهربان و وابسته به صاحب خود هستند. میزان صدا:
معمولاً صدای آرامی دارند و کم سروصدا هستند. نیاز به آراستگی:
به دلیل موهای بلند، نیاز به برس کشیدن روزانه دارند. حساسیت به گرما:
به دلیل پوشش موی متراکم، در هوای گرم آسیب پذیرتر هستند. مشکلات تنفسی:
مخصوصا در نوع پکه فیس، ممکن است مشکلات تنفسی داشته باشند. مشکلات چشمی:
به دلیل شکل صورت، ممکن است مستعد مشکلات چشمی باشند. رنگهای خاص:
کالیکو، هارلیکوین و ون از جمله رنگهای خاص در گربههای پرشین هستند. تفاوت پرشین و هیمالین:
گربه هیمالین در واقع زیرمجموعهای از پرشین است که نقاط رنگی دارد (مانند سیامی). تستهای ژنتیکی:
برای اطمینان از سلامت گربه، انجام تستهای ژنتیکی توصیه میشود.
